Cumartesi, Aralık 9

this is the end, my only friend
i'll never look into your eyes again
(gece başladı.)



küçükken, eğer istemezsem kimse yakalayamazdı beni. hızlı koşardım. durmaya karar verdiğimde, sıska gövdemin içinde deli gibi çarpardı kalbim, bedenim her nabız atışında ileri yaylanırdı. gençken yavaş koşardım, yakalanmayı isterdim. kalbim yine deli gibi çarpardı. yakalayana dönerdim. şimdi, koşmayı düşünüyorum gözlerimi kapatıp; bacağıma ağrı girinceye düşünüyor, düşünüyor, düşünüyor ve sonunda elimi göğsüme bastırıp durabiliyorum. beni öldürecek şey kalbim olacak sonunda, çırpınırken uçup gidiverecek gövdemden.
(gündüz oldu.)

saatli maarif takvimi almak için kadıköy'e gidiyorum.

4 yorum:

Sanem dedi ki...

Sizin denemeniz mi? Cok hos bir yazi..
Sevgiyle
S.

gaykedi dedi ki...

ne zamandır aklımdaydı, "dOsTLar" olarak sana link verdim, linkin altında şunlar yazıyor :)

Melekler ölürken özür dilermiş, bence perilerde özür diler üstelik yaşarken sorduğu düşünceli ve meraklı sorulardan...

Adsız dedi ki...

sanem hanım, beni utandırıyor güzel sözleriniz:)

Adsız dedi ki...

sevgili gaykedi,
dostlar listenizde bulunmaktan gurur duydum. böyle güzel ifade edilmekten çok, çok mutlu oldum. hepimiz küçük iskender okumaktan hoşlanıyoruz, diye çok keyiflendim.

görüyorsunuz ya, daha bana bıraktığınız ilk yorum beni böyle sevince boğdu. yine gelmenizden başka ne isterim!