Cuma, Mart 14

şiir falı


Gerçek
Uyandığı zaman gökte yıldızlar
İnsan düşünür : belki de Allah var!
Tanrısal bir öpüştür söken şafak.

Ne hoştur insanın bir gül açası,
Koşan göklerde kuş gibi uçası,
Bulutlarla yağmur olup ağlamak.

Gitmek, sona ermeden… bir zamanda…
Başıboş bir tekne gibi ummanda;
Fırtınalarda ne yelken, ne bayrak.

Fakat beni sen uyandır, ey zeka !
Bak, işte önümde her günkü çorba,
Ekmek, kaşık ve kasesiyle bu aşk.

Sarhoş eden, davet eden bu ölüm
İçinde ben salt bir ademoğluyum,
Korkan, ölüsünü hatırlayarak.

Ey, ışığın boşandığı gerçek düş !
Bütün zamanı kucaklayan öpüş ;
Yaşamak… eken insan, veren toprak.

Ahmet Muhip Dıranas

3 yorum:

şule dedi ki...

pericim; yazılarını okumak bana hep keyif ve huzur verir. "acaba peri yazdı mı ki bugun" merakıma son zamanlarda bir de "blogun resimleri degisti mi ki" sorusu eklendi. nasil guzel fotograflar buluyorsun. cok hos gercekten. ellerine saglik canim.

endiseliperi dedi ki...

şule'ciğim, ben sana geleceğim birazdan. ne çok yazı birikmiş sende okuyacak. mail'in de geldi. mutfakta koca koca tencerelerde babaanne yemekleri pişiriyorum, fırında kekler kabarıyor. bitsin, geliyorum sana.

... ve çok teşekkür ederim. banner değiştirmeye bayılıyorum. audrey hepburn ne güzel ama ne güzel bakmış, gülümsemiş, durmuş...

sevgiler, akıllı ozan'a öpücükler.

şule dedi ki...

hepburn nasil guzel bakar, nasil guzel gulumser ve nasil zariftir her zaman degil mi?...

sen babaanne yemekleri pisiriyor, kekler yapiyor, kitaplar okuyor, yuruyuslere cikiyor, cocuklarla ilgileniyorsun ve bunlari huzur huzur anlatiyorsun ya, ben senin hep cok ozel biri oldugunu dusunuyorum :)