ben: dı-şa-rııı...
ayak: ha-yır.
ben: dışarı, dedim!
ayak: hayır!
ben: peki.
kahve içelim. sigara da. şimdi?...
müzik... müzik!
şiir... şiir!
cam kelepçeye evet
ılık bir süzülüşle
geri dön hayat,
bırakma yeryüzü salına
tünemiş pek kara kuşlar
örtsün bakışımı,
görmek acısı sürsün
pencere tutsağının
düşsün hayatı suya...
nilgün marmara
.
.
.
hmmm... bir şiir daha?
heba kuşları
pek çoğu
yaralarıyla dilendiler,
unutuş duvarına çektirdikleri
fotoğraflarıyla.
geriye kalanlarsa
eski sıcaklığında anımsamanın,
ses çıkarmadan, göstermeden
gizliyorlar yaralarını.
öçleri uzun tutar onların;
bombacıyı, herzamanın bombacısını
bulunca açılacak beden
ve akılları
katil bir öpüşle...
nilgün marmara
8 yorum:
Herzamanki gibi ayaklar kazanmış.
o öyle sansın, sufi:) bugün çok çalıştırdım onu. eşyaların yerini değiştirdim, temizlik yaptım. yemek yaptım.
oysa çıksaydık, taksim'e gidecek, ben mandabatmaz'da kahve içerken o keyif yapacaktı. n'oldu!?... kim kazandı!? ben nessuno!
sufiiii... bana fal bakar mısın? lütfen. ben açayım, sen yorumla, olmaz mı? hmmm?
sevgiler.
Çok çalıştırmayınız Peri, dayanamam sonra ! Olmaz mı ?
nessuno,
çok tembellik yaptı bu aralar. bir de görüyorsunuz, nasıl asi. yarın benim dediğim olacak. güneş de açacak yarın. çok güzel olacak.
Peri,
Hey ! Hey !
Yarın herşey çok güzel olacak !
ne kaybederiz böyle düşününce, hiç ! Kim kaybeder, ben nessuno !
yarın hiç güzel olmadı. berbat bir gündü. rüyamda çok ağlıyordum. hıçkırarak uyandım. ateşim çıkmış, üşütmüşüm. neden sonra bilgisayarı açtığımda bir anonim yorumla karşılaştım. güya beni uyarıyor bir site hakkında. sitede yazılanlar biraz ima dolu, kaba da bir şey. al anonimi vur site sahibini. öyle durumlar.
siz yenisiniz bu dünyada, bilmiyorsunuz. ben de pek farkında değildim ya, burası çok çirkin bir dünya oldu nessuno, öylesine çirkin ki insan hiç anlayamıyor. insanın içinde bu kadar kötülük niye olur, niye birikir, niye bunu kusmak ister, bundan ne bekler... anonimler var, yani ismini gizleyip, sizi incitmek isteyenler. bir de site sahipleri var. bunlardaki linç duygusuna akıl sır erdirmeniz olanaksız... olanaksız gerçekten. açıkça da yapmıyorlar, kolluyorlar ve senin aleyhine bir şey gelişmesini umuyorlar, umdukları oldu mu biraz biraz, havada kapıyorlar. zevkle... zevkle... bir de biri yazıp, diğeri tanıtımını yapıyor, çok beğeniyor o yazıyı. nasıl haberleri oluyor birbirlerinden, nasıl tanışmışlar, nasıl öğrenmişler o sitenin açıldığından, nasıl da aceleleri var, şaşırıyorsunuz. onların yerine kendinizi koyup düşünmenizin hiç faydası olmuyor. anlamıyorsunuz çünkü. niye ki? hangi dürtüyle yapıyorlar, kendilerine ilişkin hangi çıkarın zedelendiğini düşünüyorlar da böyle can havliyle saldırıyorlar, anlamak imkansız. belki eğleniyorlar.
insan böyle böyle yarından umudunu kesiyor, nessuno. yarın güzel olacak duygusunu yok ediyor bu insanlar. istedikleri de bu. düşünebiliyor musunuz! insan, içinde eğer şu dertli dünyada binbir çeşit sorunlarından biraz sıyrılıp azıcık bir neşe, bir sevinç üretebildiyse, şuraya birkaç şey yazıp kendine rahatlayacağı bir küçücük alan açmayı becerebildiyse bunu bombalamak istiyorlar... onlar için oyun bu. eğleniyorlar. onlar eğleniyor, siz dehşete düşüyorsunuz. peki ama niye diye soruyorsunuz, değil mi? yani ne umabilirler bir üzüntü, bir kıyım yaratmaktan. bilmiyorum nessuno. inanın bilmiyorum.
ateşim düştü de çok üşüyorum. sıkıldım da çok bugün. moralim bozuldu. ben her şeyden çok etkilenirim. bünyem etkiye açık. ve kan kusup kızılcık şerbeti içtiğini söylemek filan da bana göre değil. nefret filan da edemem insanlardan da, uzak dururum. kötü oluyorum, cidden hastalanıyorum öfkelendiğimde bile.
sevgili nessuno çok sevindim sizinle tanıştığıma. bakın dertleştim de sizinle, ne güzel oldu. birazcık yazmayayım buraya. bilmem ki bir şey olur, dikkatlerini başka biri çeker, el çırparak taze bir katliam kokusuyla onun üstüne yürürler belki. istemem kimse için bunu da, bulaşmasınlar istiyorum bana, uzak dursunlar. çok çirkinler, bildiğiniz gibi değil.
kusuruma bakmayın, olur mu, bunları yazdığım için? ben szie uğrar, hangi havalardasınız bakarım.
sevgiler.
Aklı ayaklarından önce gitmiş şair Marmara.
size bir karagöz lazım, hacivat.
Yorum Gönder