koşma!

bazı ruhsuz sokaklara girmek istemediğimden mi, dalgınlığımdan mı, konuşmalarına kulak misafiri olduğum önümde yürüyen çiftin sohbeti nereye vardıracaklarını merak ettiğimden mi, yoksa son anda farkedip, ağacını ya da bir evini sevdiğim sokaktan geçmek istediğimden mi bilmem, ne zaman çıksam kayboluyorum. intihar eden kardeşim, senin ölümün trafikten olacak, derdi. ipod'la filan yürümeyi salık vermiyorum kendime... kaldırım filan kullanmıyor, trafik ışığını iplemiyor, sirkten kaçan bir hayvan gibi koşmaya başlıyorum zira.

şu şarkıyı dinleyip, kulağımda hatırası kaybolmadan yollara düşeceğim şimdi. mahallenin yokuşundan aşağı iteceğim kendimi. koş!