Perşembe, Eylül 1
sizin şarkınız hangisi?
"bizim şarkımız çalıyor" hadisesi sadece reha ile olmuştu. ilk şarkının mekanı nisan ayında izmir'den kazdağları'na giderken arabada ve sonrasında ankara bahçelievler'de küçük bir evde. sevgili olmayı öğrenirken. işte seni böyle seviyorum, diyor.
ikinci şarkı ayrılırken, ağustos ayında, öğle sonrası, istanbul cihangir'de. o, kanepeye uzanmış arkadaşıyla rakı içerken, arçil'in sağa sola dağılmış son oyuncaklarını toplayıp bir kutuya koyuyorum. artık baba kız gibi olmuşuz. yine üzgün değiliz, gülümsemeli bir sohbet yapıyoruz arada. radyoda tarkan başlıyor. bu da ayrılık şarkımız olsun, diyor. işte seni böyle seviyorum.
ikisini de dinledim az önce. sesi biraz fazla açtım. şimdi o, karşıda, taa şu ada'da. arçil'in kahvaltısını hazırlayıp sokağa çıkacağım birazdan. bir takım halledilmesi gereken işler var. öyle ya da böyle, erken ya da geç, her zaman yapılması gerekeni yaparım çünkü. toplamına hayat diyoruz bunun.
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
4 yorum:
Hiç bir tane parça seçip de bizim şarkımız diyememiştik. Çok denedik ama her seferinde sevdiğimiz, seveceğimiz başka başka parçalar çıktı. Ta ki ben evlilik teklifimi Yürek Çağrısı adlı şarkıyı İzmir Asansör de söyleyerek yapana kadar...
Sevgiyle...
Hala döner döner dinlerim. güzel bir şarkıdır...
Sevgiyle...
hmmm... öyle olur bazen de. reha çocuksu bir coşkuya sahip bir arkadaştı ve onu tarif edecek şarkı ezginin günlüğü- ebruli şarkısıdır. ne tuhaf, bu yazıyı yazıp çıktım ya, buluştuğum arkadaşımın ilk sorusu, sesini de alçaltarak, "reha öldü, di mi?" idi. yıllardır görüşmüyorduk. "bunu sorman çok ilginç oldu, çünkü bu sabah onu düşündüm," dedim. birkaç da fotoğraf çektirdik arkadaşımla. bilgisayara yükleyebilirsem, anlatacağım bugünü. ama ne yorgunum şimdi.
aa, vuslat, çok iyi oldu izmir asansör2den bahsetmeniz, çünkü ben izmir de bir yerde yemek yedim. asansörle tepede bir yere çıktık ve çıkarken tüm şehri gördük. orasının adı, asansör mü? semtini hatırlamıyorum. avlu gibi bir yere girip öyle biniliyordu asansöre, restorant lüksçene bir et lokantası gibiydi galiba. buradaki günaydın gibi. eğer orasıysa bana söylerseniz sevinirim.
sevgiler.
Buradaki günaydını bilmiyorum. Ama kule gibi yükseldi iseniz. Ve muhteşem bir güneşin batışı manzarası izledi iseniz evet asansöre gitmişsiniz demektir. Lux bir yerdir. Ama küçüktür de
evet! çok güzeldi. öyle şaşırtıcıydı ki! hiç beklemiyordum bi de. ben izmir'de yaşarken yoktu. sonraki bir ziyaretimde yemeğimizi orda yemiştik.
teşekkür ederim. şimdi aklıma geldiğinde adlı adınca, asansör restorandı, diyebileceğimiz orası için:)
sevgiler.
Yorum Gönder