DÜN GECE
Gece uyku tutmadı. Kalktım. Arçil yatağına uzanmış, gece 2.00'de başlayacak Denver ve San Antonio Spurs arasında oynanacak maçı bekliyordu. Sesi kısıktı TV'nin, ışığı yüzüne vuruyordu. Arçil Iverson hayranı. Allen Iverson Philadelphia 76ers'den ayrılıp Denver Nuggets'a geçtiğinden beri dikkatimiz bu maçlarda. Beni görünce yanında yer açtı.
"Filmi nasıl buldun? Ben çok beğendim", dedi alçak sesle. Akşam film izlemiştik Kanal 1'de: İçimdeki Deniz. Alejandro Amenábar'ın. Ötenazi hakkı isteyen, yatağa bağlı yaşamak zorunda olan biri hakkında. Arçil'in beğenmesine şaştım biraz. "Ben de çok beğendim. İnsan eğer isterse ölüm hakkı istemeli mi?" diye sordum. Durdu biraz. "İstemeli", dedi. Biraz kıpırdandı. "Sen öleceksin diye öyle korkuyorum ki. Seni sıkı sıkı tutmak istiyorum, başına bir şey gelmesin diye", dedi. "Bana bir şey olmaz" dedim. "Biliyorsun, falcı 82 yaşına kadar yaşayacağımı söyledi."
Iverson göründü TV'de. "Çok yoksulmuş, çocukken", dedi. "Köprü altında bir kulübede yaşıyorlarmış, ne elektrik, ne su varmış evlerinde. Kışın da buz gibiymiş." "O kadar kötü beslenip nasıl bu kadar sağlıklı bir sporcu olmuş", diye sordum. 1.83'müş boyu. Yani aslında bir basketbolcu için fazla uzun değil. Ama çok hızlıymış. Annesi eski fotoğraflarında, üzgün görünen, normal bir kadınmış. Son fotoğraflarında boynundaki kocaman altın kolyeyi sallıyormuş, öyle dedi:)"Cehalet ne mide bulandırıcı" dedim. Maç başladı. Biraz izleyince koşuşturmayı, uykum geldi, yatağıma gittim.
Sabah, "Sen bana söylemedin üzülürüm diye ama Denver ilk başlarda kötü oynuyordu. San Antonia'nın hatası, Denver'ı küçümsemek oldu. Maçı aldık." dedi. "Aaa" dedim dalgın, geceyi hatırlamaya çalışarak, "çok sevindim."
İçimden, "iyi bir anne olmamı sağla. İyi bir anne olmamı sağla. İyi bir anne olmamı sağla" derken buldum kendimi.
14 yorum:
:)Hepimiz için amin,amin,amin...:)
Ölümü istemeyiniz.(hadis-iŞerif):)
Harika bir anne gibi görünüyorsun buralardan Peri :)) Oğluyla gecenin ikisinde oturup basket maçı izleyen kaç anne vardır ki??
Bu arada...Portishead dinlemeyeli epey olmuştu; üniversite yıllarındaki bunalımlı bir dönemimi hatırlatır normalde hep bana... ama artık geçmiş galiba izleri, onu fark edip sevindim kendi kendime :)Sevgiler ..
Zaten iyi bir annesin.
Fulya:
Peri, Peri tatli Peri, bana bloga youtube nasil koyulur ogretir misin Peri??
Peri: Bittabii. Şöyle:
* Youtube'a girip, search'ten dilediğiniz videoyu bulun.
* Video'nun sağında video'nun tanıtıldığı subscripe bölümü var. Onu görün. Orada "embed" yazar ve HTML dili ile uzunca bir şeyler yazar. Hepsini seçip kopyalayın.
* Sitenize yazı eklemek için giriş yapın. Yazı bölümünün sağ üst köşesinde "HTML" ve "oluştur" yazar. Siz HTML'e tıklatın. Kopyaladığınız embed'i buraya yapıştırın. Eğer bunu yapmayı unutursanız error verir. yayımlayamazsınız. Bu durumda dediğim gibi HTML'e tıklayıp, tekrar deneyin.
* embed içinde 425 ve 350, video'nun boyutunu veriyor. Ben büyük sevmiyorum. Çirkin görünüyor. Onu istediğim ölçüde küçültüyorum. Ben 175'e 125 yaparım genellikle. rakamlar iki kez girilmiş. Boyutun değişmesi için ikisini de aynı ölçülerde değiştirmelisiniz.
* Sonrasında "Oluştur'a tıklayıp yazınızı yazabilirsiniz.
Bu böyle. Radioblogclub'tan şarkı eklemeyi de isterseniz, onu da daha sonra yazarım.
İyi eğlenceler:)
Not: Bakalım ilk olarak ne seçeceksiniz, heyecanla bekliyorum.
Not: Ben henüz denemedim, ama kendi çektiğiniz video'yu Youtube'a üye olup kaydettikten sonra sitenize ekleyebilirisiniz.
Saliha Hanım,
Hadis-i şerifleriniz çok hoşuma gidiyor. Gerçekten. Omuzlarımın sıvazlanıp, gözlerime huzurla bakılıp her şeyin olması gerektiği gibi olduğu, dünyada olan her şeyin önceden düşünülmüş bir şeylerin aksi olduğu, hiç ama hiç endişelenmemiz gerektiğini hissettiriyor.
ama bu da ne kadar kısa sürüyor. ben her şey ama her şey için endişelenmeye başlıyorum ve bu kaos, bu kötülücül değişim hızla yoluna devam ediyor.
Teşekkür ederim.
Elif,
çok eskiden arçil teoman hayranı iken, istiklal'in sokağa açılan barlarına girip 4-5 defa teoman çaldırıp, içeceklerimizi yudumladığımız zamanlar vardı. bir takım büyük hareketler yapıp, köşeye sıkışıp, çocuk gibi " şimdi ne yapmalıyız?" diye birbirimize sorduğumuz zamanlar ve birbirimizi teselli ettiğimiz zamanlar...
Ben Arçil için sıradışı bir anne olacağımı düşünüyordum hamileyken. o zamanlar çok dolaşan biriydim. arçil'i de çanta gibi yanımda taşırım diye düşünüyordum. Küçücükken sinemalara gideceğiz, partilere, gezilere vs. diye hesap etmiştim. Birlikte tren istasyonlarında kitap okuyacağız, uzun yürüyüşler yapıp konuşacağız filan.
arçil'in ilk yıllarında azıcık böyle oldu. boşanıp, ikimiz yaşadığımız zamanlarda. Ancak her durumda ben geleneksel bir anneydim. Evi her zaman çok sevdiğim için. Çalıştığım için evle ilgilenemediğim zamanlarda bile, evi temiz tutacak, yemek pişirecek birileriyle anlaştım.
Şimdi tam anne gibiyim. Mutfakta kendini iyi hisseden, Arçil düştüğünde elini insiyaki olarak yüreğine götüren bir anne. yaşlandıkça anne olmayı öğreniyorum.
Arçil bir bebek daha yapmam gerektiğini söylüyor bazen. O ünüversiteye gittiğinde yalnız hissetmemi engelleyecek, beni meşgul edecek bir çocuk. Öyle düşünüyor olmalı ki, onunla yalnız hissetmiyorum.
Ağır sorumlulukları verdikleri endişelere rağmen çocuk insanı hayata bağlayan, ölümü istemesini engelleyen çok güçlü bir şey.
Bu güç sizi de daha iyi hissettirecek. Portishead'i dinlediğinizde mum ışığında deliler gibi şarap içmeyi şöyle bir aklınızdan geçirecek ve sonra çorbayı karıştırmayı devam edeceksiniz.
Sevgiler.
Celerone,
dilediğim gibi değil. ben de dilediğim gibi değilim.
çok teşekkür ederim, böyle düşündüğün için. içimi en çok rahatlatan söz bu benim.
Cok tesekkurler Peri, kucultme isinde biraz takildim ama olacak galiba:))
Ne güze anlatmışsın yine Peri, ayrı bir blog yazısı gibi olmuş :))
Video'nun HTML kodunu kopyalayıp yapıştırdığınızda o rakamları göreceksiniz. O rakamları uygun oranda küçültürseniz görüntü de küçük olacak. elzem bilgi değil sonra denersiniz onu da.
svg.
Ben image load'la yapistiriyorum yoksa duz yazi yazar gibi mi yapistirilacak? O rakkamlari kucultuyorum ama yine error veriyor:(((
"Bu böyle. Radioblogclub'tan şarkı eklemeyi de isterseniz, onu da daha sonra yazarım." demiş olmanızdan cesaret alarak, sıraya girmek istiyorum.
Bana da bunu öğretir misiniz?
Çünkü, çok uğraştım ve beceremedim. Bir şeyi eksik yapıyor olmalıyım.
Mersi bien!
Annelerin dileği hep aynı galiba :) Yine de ne kadar iyi olsak da bir şeyler yarım gibi sanki... Nedir bu yetememe hissi?
Yorum Gönder