neşe

Arçil komik biri. Hemen her akşam yemekte beni güldürecek bir şeyler anlatıyor. Çoğu kez öğretmenlerini çekiştiriyor. “Din hocamız çok dindar, yaa,” diye dert yandı bugün. “Tanrı için ne kadar sıkıcı onu seven adamın böyle olması. Tanrı’nın 99 sıfatı var ya, her derstte Tanrı’ya başka bir sıfatıyla hitap ediyor.” “Ah,” dedim “ne kadar hoş. Düşünsene seni seven biri sana her gün çok güzel bir sıfat yakıştırıp öyle sesleniyor."" İnsanlar arasında yürümez ama," dedi, Arçil. "Mesela sevgilin o gün sana 'bağışlayan ve esirgeyen sevgilim,' diye sesleniyor. İç çekip, 'bağışlamam gereken ne hata yaptın bugün, bitanem?' diye sorarsın doğal olarak. 'cömert, kerem, çok ikram edici aşkım,' dediğinde başka bir dert." Arçil’e göre Tanrı olmak çok zor, can sıkıcı bir şey. Hmm… ben anlatınca komik olmuyor, ama Arçil anlatırken gülmekten ölüyorum resmen. Güzel sanatlar ya da filoloji planlarımdan vazgeçip, tiyatroya yönlendirmeye karar verdim onu. Bakalım.

Kendim için de plan yaptım. Sigarayı bırakacak ya da hiç değilse azaltacağım. Sabah Arçil’i yolcu ettikten sonra ormanda ya da dolmuşa atlayıp sahile inip orada yürüyüş yapacağım. Kahvaltı yapacağım. Sigara içmek istediğimde su içeceğim, meyve yiyeceğim. Kahve yasak. Belki siyah çayı bile yasaklarım. Yeşil çay, adaçayı, ıhlamur. Öğlenleri bir kase ballı yoğurt yiyip bir saat uyuyacağım ve aklıma sigara geldiği her an Allen Carr’ın “kadınlar için sigarayı bırakmanın kolay yolu” kitabını açıp okuyacağım.

Ben daha önce (yine bir Bora’dan ayrılıp başka bir evde yaşama serüveni içindeyken hayata bağlanma krizleri geçirip,) bu kitapla sigarayı bırakmış, üç yıl da hiç içmemiştim. Sigara içilen odaya bile girmiyor, sözde sigara ile aramda müthiş bir nefret ilişkisi varmış gibi pozlar yaparak ona olan aşkımı derinlere gömebiliyordum. Kahvaltıda, su ve yeşil çay, on dal maydonoz sapı, bir organık domates, tuzsuz peynir, 3 zeytin, birkaç tane ceviz, bir kaşık reçel… Iyk! Çok sıkıcı. İnsan ne yerse odur, diyorlar ya, benim sorunum işte bu insan olmak istememek. Kendimi sigara, içki içen biri olarak severken, sağlıklı olmayı nasıl başaracığım, bilmiyorum.

Birazdan film izleyeceğim; Julie&Julia. Yeşil çay demledim, meyve ve tuzlu fıstık aldım yanıma. Keyfim yerinde. İyiyim. Bahar da gelmek üzere ya, çok seviniyorum. Şu sıkıntılı dönemde bana katlandığınız için çok teşekkür ederim. Ne kadar kasvetli yazılardı onlar öyle. Artık neşeli şeyler yazacağım. Lütfen neşeli şeyler olsun, Tanrım ya!... Yani, çok şefkatli, muhabbetli, kullarını çok seven ve onlarca çok sevilen, dostluğu kazanılmaya yegane layık olan, Tanrım ya:)