biz ona keder diyelim. demek de zorundayız zaten.

peki n'oldu? yani o hareketler, o çok amaçlı, çok parçalı hareketlerden sonra diyorum. aklın seni, elmaya, peynire, yufkaya, naneye ve baharatlara çağırdığında? zaman, bir sevinci serpiştirirmiş gibi geçerken?


içimde bir göl var benim. bazıları kuyu diyor ona. karanlık, derin, dalgasız çünkü. dalgasız kabarır ve içinin duvarlarına vurur. sert vurur. aklın, diyelim ki, markettesin, elmayı avucuna alıyorsun. serin. hissediyorsun. rengi dalgalı kırmızı, iyi bir elma bu, diyor aklın. alalım bunu falan, tamam mı. kalbin, içindeki gölün üstünde çırpınıyor o sırada. bu çırpınış her nasılsa bir hıçkırık oluyor boğazında. tut onu orda. kasadaki kız hiç bir şey anlamıyor, naneyi geçirirken hafifçe burnuna yaklaştırıyor, elinde değil. buna gözlerin doluyor. kızın yenmiş tırnakları var çünkü. o diyor ki, bilmem ne kadarlık alışveriş yapanlara bilmem ne çayı promosyonda. pardon? şu  kadarlık alışveriş yaptınız, bilmem ne çayı promosyonda bu durumda. aklın bunu kavrıyor, iyi bir şey, al, diyor.




bir kamera olsa, üstüste kilitlediğim, zincirlediğim şu eve girebilse, koridorlardan, odalardan, karanlıklardan, sessizlikten geçip ücra bu odaya gelse, şu bir tek cılız ışığın altındaki bana ulaşsa, kameraya bakmama yasağını filan iplemeyip, gayet radikal bir oyunculuk çıkarıp, şu şiiri okurdum ona. sesli değil. ses, sahtekardır. içten bir ses, içtenlikle şiir okuyan bir ses çok, çok azdır.

anlaşılan o ki, yemekleri sabah yapacağım. yorgunum. üşüyorum.



sonra ne? sabah! iyi bir gün başlar ne de olsa

tepeden tırnağa beyazlar giyinmiştir kadın

ne var ki bir kadın gibi değil, bir aşk, bir umut gibi değil

bir aralık gibi durur dünyada

işte bir soru!

okurken elinde tuttuğu; okumaz, gene elinde tuttuğu

"önce hep gece vardı" diyen bir kitapla

biz buna bir sorunun sınırsız gerilimi diyoruz

diyoruz; çünkü o kadın

ne yapsa, neye uygulansa

bir aralıktır şimdi dünyada

bir aralık, bir aralık!

yıllanmış ağaç kabuklarında bir yara

bir geçit, bir su akıntısı, bir bıçak izi

ve batık gemilerden şimdiye arta kalan

bir batışın korkunç, ama hiç bitmeyecek izlenimi

tanrım ona bir salıncak!

bir gidip bir geliversin diye boşlukta

umutla, erinçle, tutkuyla

kendine kendine kendine katlanarak

hani görmeden daha, bilmeden darıldığı kendine

tanrım

ona bir salıncak!

tam burda

gözlüklü, kış akşamları yüzlü bir bahçıvan

sorar o sokak kedisinin dilindeki hızla

sorar o çiçekleri -bir çiçek olmayan yalnız- sorar sorar sorar

nereye kadar bilinmez

hani bir sormasa... korkunç!

hani bir çalgıcı vardı, başını çalgısına koymasa uyuyamaz

sonra?

sonra ne? işte bir çamur gibi sıvanmış odaya

karanlık bir kilisenin

ihtiyar zangoçunun ağzıyla

günaydın!

iyi bir gün başlar ne de olsa


-e. cansever, salıncak'tan-



portishead...............................

***
devam edelim... bu gece biraz yıpratacağız kendimizi.
21.30







***
10.30

şöyle yapalım: biraz daha derine, ama neşeli yerlere gidelim. hey dostum, hatırlarken yani. gidemeyiz. kıpırdayamayız yerimizden. çünkü biz neşeyi hatıralarda bulacak kadar, eh, yaşlandık biraz. hareketlerimizin maliyet hesabını insiyaki olarak yapan  zaman ayarlı bir aklımız var. tanrının cömert bir kıyağı.

ne diyorduk?... neşeyle sarhoştuk. şimdiki sarhoşluğumuza benzemiyor yani. tahta iskemlelerin, masaların, biranın ucuz olduğu bir bar: tiyatrocular barı. seviyoruz burayı. çünkü, dışarda kar yağıyor! karnını doyurmak için ekmek arası köfte siparişi verdiğinde, hemen aşağıdaki köfteciden kızarmış ekmek içind egeliyor köftelerin. bu iyi. bu şahane. dostların yanında. bir geyik dönüyor: fowles'un büyücüsü mü iyidir, yoksa koleksiyoncusu mu? bakışlar bana döndüğünde, "büyücüsü daha iyidir, ama koleksiyoncusu daha iyi diyenleri daha çok severim," diyorum. gerçekten böyle. yalan yok, sarhoşuz. nasıl ki kafka'yı çok sevip, kafka sevenleri sevmiyorsam.

çakmağın gazı bitmiş, sigarayı yakamıyorum. karşı masada bir kız farkedip bir çakmak fırlatıyor. çakmak alnımda. sakin, yahu. pardon, işareti yapıyor. ah işte sevdiğimiz şarkı tam zamanında.



dans ettiğim zamanlar, o zamanlar. kalkıp, çakmağı atan kızı kaldırıyorum dansa, kimse kimseye darılmaz burada. daracık, tozdan beyaza kesmiş alanda dans ediyoruz. meksika barları gibi beyaz badana ile boyanmış duvarlarda gölgemiz...