veda

şuradan

- peki ne diyecektin?
- bilmem... unutmuşum. gidiyormuşsunuz, doğru mu?
- evet, biraz sonra.
louise tekrarladı:
- biraz sonra mı?... temelli mi?... bir daha birbirimizi görmeyecek miyiz?
hıçkırıklarla boğuluyordu.
- güle güle! güle güle! öpsene beni!

gönül ki yetişmekte, flaubert, s. 138