Çarşamba, Mart 16

kabus


yeşil bir doğada, neşeyle oynayan iki çocuk. ilerde bir kilise kulesi görünüyor. fotoğrafı böyle sevecen tanımlayabilecekken, bana hissettirdiği sadece korku. tam da kabuslarımda olan motif: her şey sıradan, güvenli, olağan görünürken, rüya figuranlarımdan birinde farkettiğim kaçamak bir bakış, diğerinde sezdiğim, gerçek amacı beceriksizce gizlenen örtülü bir tavır, rüyamı anında kabusa çevirir. kendi rüyamın figüranları tarafından düşman bir yabancıya dönüştürülürüm. mesela, bir şeylerle uğraşmakta olan biri, beni görünce yaptığı şeyi gizleyecek şekilde arkasını döner, ne yapıyor? hiç bilmem, ama korku verdiği açık. bir başkası aynı rüyayı neşeli bir karnaval hazırlığı şeklinde görebilecekken; gizli, küçük ayrıntıları farkeden ben neyin, niçin yapıldığını  tam anlayamadığım için dehşete düşerim. bu, aynen hitchcock'un filmlerinde kullandığı yöntem. az önce tam da böyle bir kabustan uyandım.

1 yorum:

Ayça Yaşıt dedi ki...

Niyet, belki yalnızca o kiliseyi sobelemektir Peri. Sizin için. Tedirgin olacak birşey yoktur, belki o puslu havayı yüzü görünmeyen ama orada olan çocuğun gülücüğü dağıdacaktır. Sevgili (endişesi yazılmayan)Peri, öyle anlamlı ki gördükleriniz, korkacak birşey yok.

Çok Sevgiler.